วันอังคารที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2556

เอาตัวรอด...ดื้อๆ แบบนี้เลยนะ!

เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน...มันเริ่มจากต้องเปิดลูกค้าใหม่กับสินค้าสำหรับรถตัวใหม่...

ลูกค้า: "เออ กฤษณะ งานตัวนี้ยังไม่มีแบบนะ พี่ยังหาให้ไม่ได้ แกะแบบจากชิ้นงานพี่ไปก่อนได้มั้ย? แล้วรีบทำตัวอย่างมาให้หน่อย ต้องเอามาทดลองประกอบ"
กฤษณะ: "ไม่มีปัญหาครับพี่ งานนี้น่าจะมีแบบที่ญี่ปุ่น เดี๋ยวจะช่วยประสานงานให้ ถ้ามีแบบจะเอามาให้พี่ดูก่อนทำตัวอย่างนะครับ...จะได้ยืนยันก่อนว่าใช้ได้มั้ย"

หลายวันผ่านไป ได้แบบมาพร้อม สีสันสวยงาม ส่งให่ดูทางเมล์ก่อน เพราะว่าลูกค้าอยู่ไกล..

ลูกค้า: "ดีเลย เอาแบบตามนี้ น่าจะพอได้ ขอตัวอย่างด่วนเลยนะ จะได้เอามาลองประกอบกันดู"
กฤษณะ: "ตกลงครับพี่ เดี๋ยวรีบทำแม่พิมพ์ ขึ้นงานตัวอย่างไปให้ดู"

วันเสาร์ที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2556

ตีเหล็ก..ต้องตีตอนร้อน...


"ตีเหล็ก...ต้องตีตอนร้อน" เป็นประโยคที่ลูกพี่ที่ทำงานสอนมาเมื่อหลายปีก่อน...ซึ่งก็หมายถึง...จะทำอะไรก็ตามให้รีบทำตอนที่มันยังเป็นประเด็นร้อนๆ สดๆ ใหม่ๆ กำลังมีคนสนใจ...

หาไม่แล้ว...เนิ่นนานไป...เราจะแก้ไขอะไรยาก และช้าเกินไป...

หลายๆ ครั้งที่เราต้องแก้ปัญหาในการทำงาน...ก็มีทั้งที่แก้ได้และไม่ได้...เคยสังเกตุมั้ยครับว่าเพราะอะไร...ลองอ่านประโยคข้างบนอีกทีครับ...น่าจะเป็นหนึ่งในคำตอบที่ผุดขึ้นมา...

ถ้าตีเหล็กตอนร้อนๆ...เราก็จะได้เหล็กที่มีรูปร่างที่เราต้องการ...อยากได้มั้ยล่ะครับ...

มันมีอยู่สามเรื่องที่ต้องสังเกตุ...

วันศุกร์ที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2556

ใช้ความสุขทำกำไร...Delivery Happiness...

...เรียนชั้นประถม...ทำเงินได้กว่า 200 USD ต่อเดือน....
...จบ Harvard ทำงานในบริษัทยักษ์ใหญ่...แต่ได้แค่ 5 เดือน....เหตุเพราะว่า "ไม่ใช่ชีวิตที่อยากเป็น"...

...ร่วมกับเพื่อนก่อตั้ง LinkExchange... 5 เดือนต่อมา Yahoo! ขอซื้อ 20 million USD ...ไม่ขาย..
...เพราะ "ยังสนุกและยังทำได้ดีขึ้นไปอีก"...
...2 ปีต่อมา Microsoft ซื้อ LinkExchange ไปด้วยราคา 265 million USD ...

...สร้าง Zappos ขายรองเท้าออนไลน์...
...ที่ Zappos...ได้สร้างวัฒนธรรมองค์กร...จนเป็น 1 ใน 20 บริษัทที่น่าทำงานด้วยมากที่สุดในโลก...
... 10 ปีต่อมา...Amazon เข้าถือหุ้นทั้งหมดด้วยมูลค่ากว่า  1,200 million USD...

...หาอ่านดูนะครับ...


วันพฤหัสบดีที่ 22 สิงหาคม พ.ศ. 2556

เพลงประจำบ้าน...


...เพลง...ที่ฟังมานาน......
...เพลง...ที่ฟังเรื่อยมาจนถึงวันนี้...
...เพลง...ที่จะฟังต่อไปอีกเรื่อยๆ...
...เพลง...ที่เปิดฟังที่่บ้านและในรถ...
...เพลง...ที่แม่ลิงเอาเนื้อเพลงมาตั้งสเตตัสในไลน์...
...เพลง...ที่ร้องกล่อมใบหม่อนฟังก่อนนอน...
...เพลง...ที่กลายเป็นเพลงประจำบ้าน....

วันพุธที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2556

เจ้าหญิง - BOYdPOD


...ดนตรีของผม...มาพร้อมกับเพลงนี้...

การสื่อสาร...

ในชีวิตประจำวันและชีวิตการทำงาน สิ่งที่ขาดไม่ได้เลยก็คือ...การสื่อสาร...จะคุยกันรู้เรื่องหรือไม่..ก็อยู่ที่ตรงนี้แหล่ะครับ..

ในความเห็นผม องค์ประกอบการสื่อสารคงไม่ใช่แค่พูดออกไป..คงต้องมี...อารมณ์ สิ่งเร้า สติ และ ความคิด...ด้วย

อารมณ์ดี...ความคิดดี...การสื่อสารดี
สิ่งเร้าดี...ความคิดดี...การสื่อสารดี
สติดี...ความคิดดี...การสื่อสารดี

ถ้าอะไรไม่ดีก็ตรงข้ามกันหมดล่ะครับ

วันอังคารที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2556

ขอพลังจงอยู่คู่ตัวท่าน...May The Force Be With You

ขอพลังจงอยู่คู่ตัวท่าน...May The Force Be With You

ประโยคเด็ดจากหนังเรื่อง Star Wars ผมไม่ได้เป็นแฟนตัวยงหรอกครับ..แต่ว่าเป็นประโยคที่ดีทีเดียว

ผมยังคงจำความรู้สึกหลังจากเปลี่ยนงานครั้งแรกได้...พี่ที่ทำงานเก่าถามว่าเป็นไงบ้าง...ผมตอบไปแบบไม่ต้องคิดเลยครับ..." เหมือนได้ปลดปล่อยพลังงานที่มีอยู่ในตัวออกมาอย่างเต็มที่เลยพี่"...

วันจันทร์ที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2556

กับดักความคิด...

ในการทำงานเรามักจะเจอคนเก่งๆ อยู่เสมอๆ เป็นคนที่ทำให้เราอึ้ง ทึ่ง แต่ไม่มีเสียวนะครับ (ฮา)

ความสามารถของคนเหล่านั้นล้นเหลือ ความคิดความอ่านที่พรั่งพรูออกมาในมุมมองที่เราคาดไม่ถึง และบ่อยๆ ที่เราจะเห็นลักษณะ การคิดเร็ว ทำเร็ว..และตัดสินใจเร็ว...

การได้ทำงานร่วมกับคนเหล่านี้ ถืือเป็นเรื่องดีครับ...เพราะจะทำให้เราพัฒนาได้เร็วทั้งเรื่องการทำงานและความคิด...ที่สามารถใช้กับชีวิตประจำวันได้...

แล้วมันเกี่ยวกับหัวเรื่อง "กับดักความคิด" ตรงไหน...มาวิเคราะห์กัน...

วันอาทิตย์ที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2556

เบสเพราะๆ


...เบสเพราะๆ...
...เล่นกันสดๆ...
...เจ๋ง...

The Infinity Live@TIJC2010


...ในยามที่ฟังเพลง....อะไรจะดีไปกว่าการได้ฟังเพลงเพราะล่ะครับ...

...ใครที่อยากฟังเพลงเจ๋งๆ อย่าได้พลาดวงนี้เชียวครับ...

...หาซื้อ หาฟังกันเอาได้เต็มที่...

...ขาดอย่างเดียวที่ยังไม่เคยได้ดู infinity เล่นแบบสดๆ...

...ต้องหาโอกาสนั้น...

วันอังคารที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2556

สรุปว่า...ผมไม่มีอะไรดีเลยใช่มั้ย?

นายเอ : "...ตอนนี้เรามาสรุปข้อมูลหลังจากมีการสำรวจภัยกันนะครับ..."
ลูกค้า  : " ดีครับ ถ้ามีข้อเสนอแนะแะไรก็บอกได้เลยนะครับ ทางเรายินดีให้ความร่วมมือเต็มที่.."
นายบี  : " งั้นเริ่มที่ผมก่อนเลยนะครับ...ผมเราเราควรจะย้ายถังดับเพลิงให้เป็นชัดก่อน เพราะว่า..(ว่าไปยาวๆ.)."
นายซี : " ผมขอเพิ่มฝาผิดหัวจ่ายน้ำดับเพลิงด้วยนะครับ...เพราะว่ามันอาจมีคนเอาขยะมาอุดรูจนจ่ายน้ำไม่ได้...หากต้องการใช้จริงๆ..."
นายดี : " ตรงแผนฉุกเฉินก็น่าจะซ้อมให้ครบนะครับ...เราไม่รู้ว่าต้องใช้แผนไหนตอนไหน..."
นายอี : " เครื่องสูบน้ำดับเพลิงก็ต้องมีการทดสอบประสิทธิภาพประจำปีด้วยนะครับ...."
.
..
...
ลูกค้า : " สรุปว่า...ทางโรงงานผมไม่มีอะไรดีเลยใช้มั้ยครับ?...ใส่มากันซะเต็มเลย"
พวกสำรวจภัย : "..."

จากเรื่องราว...

วันอาทิตย์ที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2556

น่าจะรู้อย่างนี้...ตั้งแต่ตอนอายุ 20...


ทั้งหมดนี้คัดลอกจากส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ครับ...หาอ่านดู...คุ้มหรือไม่คุ้ม..ก็ลองประเมินดูกันเอาเองครับ...

...โอกาสมีอย่างเหลือล้น ไม่ว่าจะอยู่ ณ ที่แห่งใด หรือเวลาใดก็ตาม...

...ไม่ว่าปัญหาจะมีขนาดใหญ่แค่ไหน คุณก็สามารถคิดหาวิธีการที่สร้างสรรค์เพื่อใช้ทรัพยาการที่มีอยู่เข้าไปแก้ไขปัญหานั้น...


...เรามักจะตีกรอบปัญหาแคบจนเกินไป...พวกเขาไม่ยอมถอยหลังออกมาและมองปัญหาในมุมที่กว้างขึ้น...

...การมีเป้าหมายใหญ่ๆ นั้นมักจะง่ายกว่าการมีเป้าหมายเล็กๆ เพราะการบรรลุกเป้าหมายเล็กๆ ต้องอาศัยเส้นทางที่เฉพาะเจาะจง จึงมีโอกาสผิดพลาดมากกว่า แต่การบรรลุเป้าหมายใหญ่ๆ มีเส้นทางมากมายให้เลือกเดิน แถมยังจะได้ทรัพยากรที่มากกว่าอีกด้วย...

จิตรกรน้อย...ผู้ยิ่งใหญ่

เมื่อสัปดาห์ที่แล้วได้มีโอกาสกลับไปทำงานที่กรุงเทพ...และแน่นอนที่จะต้องไม่ลืมกลับไปหาลิงน้อย...

ปกติทุกวันศุกร์ที่สองและสี่ของเดือนจะเป็นวันที่ผู้ปกครองจะได้พบปะพูดคุยกับครูประจำชั้นของนักเรียน...ก็ได้ทราบถึงพัฒนาการของเด็กว่าเป็นยังไงกันบ้าง...

" น้องใบหม่อน ร่าเริงแจ่มใสดีค่ะ ดีกว่าตอนมาแรกๆ เยอะ..."

" น้องเข้าห้องน้ำก็บอกทุกครั้งค่ะ.."

" น้องมีลักษณะการเป็นผู้นำค่ะ...ชอบบอกเพื่อนๆ ว่าอย่าทำ นู่น นี่ นะ...ชอบแทนตัวเองว่าพี่ด้วยค่ะ..."

" เวลาทำกิจกรรมเล่นของเล่นเสร็จแล้ว..คุณครูจะให้น้องๆ ช่วยกันเก็บ...พอพูดปุ๊บ น้องใบหม่อนก็ขอนุญาตไปเข้าห้องน้ำทันทีเลยค่ะ....ครั้งแรกก็เฉยๆ พอหลายครั้งเข้า...คุณครูมั่นใจค่ะ...ว่าน้องหาเรื่องไม่ยอมเก็บของ....บางครั้งก็จะเหลือไว้ให้น้องเก็บ...บางทีเพื่อนยังเก็บไม่เสร็จ น้องก็จะมาช่วยเก็บต่อค่ะ..."

ฟุตบอลกับงาน...

ช่วงเวลาที่ได้เป็นพนักงานขาย...เป็นช่วงที่ผมได้บทเรียนเยอะแยะมากมาย...และขอยืนยันครับ..ว่าแลกมาด้วยการเจ็บตัวอยู่เสมอๆ....เฮ้อ...

บทเรียนหนึ่งที่จำได้ขึ้นใจเลยก็คือ....

ลูกพี่ถามว่า.."เอ็งเล่นบอลมั้ย?"
"ผมการพนันแบบนี้ผมไม่เล่นครับพี่"...ผมตอบไปอย่างมั่นใจ...
"กูหมายถึงบอลจริงๆ...ไม่ใช่การพนัน..!!!"...จบข่าว...ก็ตอบไปสียงอ่อยๆว่า..."เล่นครับพี่..."...

จากนั้นลูกพี่ก็ร่ายมนต์ให้ฟังเปรียบเสมือนผู้จัดการทีมฟุตบอลสอนลูกทีม...ว่า...

วันเสาร์ที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2556

Messager...

" พี่ห่อ !!!...พี่มีเรื่องรบกวนทำตัวอย่างสินค้าใหม่ให้ด่วนหน่อย...ลูกค้าเค้าเพิ่งโทรมา...เอาพรุ่งนี้เช้าเลยนะ...พี่ก็ไม่อยากรบกวนหรอก...แต่มันด่วนจริงๆ...งานจะประกอบพรุ่งนี้แล้ว ขอบใจมากนะ..." เสียงจากปลายสายบ่งบอกถึงความเร่งรีบ..และด่วนสุดๆ...และที่สุดกว่านั้น...โทรมาตอนห้าโมงเย็น...อะไรจะดีไปกว่านี้...

ด้วยความที่ต้องการช่วยลูกค้า ฝ่ายขายก็ยกหูหาผู้จัดการโรงงานเลยครับ ..."พี่ครับ ตัวนี้มันด่วนจริงๆ...ต้องรบกวนพี่เปิดโอทีทำตัวนี้ด้วยนะครับ...นี่ลูกค้าเพิ่งโทรมา..ผมก็รีบโทรหาพี่ก่อนเลย..กลัวไม่ทัน..." และหลากหลายเหตุผลที่ยกขึ้นมาเพื่อให้ได้งาน...ที่ด่วนเหลือเกิน...

"ไม่ได้!!!...นี่มันกี่โมงแล้ว...มาแจ้งเอาตอนนี้ใครจะทำให้ทัน....!@#$%*)+_"...เสียงตวาดกลับมาพร้อมคำพูดที่ไม่สามารถออกอากาศได้...

วันพุธที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2556

" ทำดี...เอาหน้า "


แค่หัวเรื่องก็...เจ็บปวด...แล้วครับ โดยนัยยที่ผมจะพูดถึงเรื่องนี้มีอยู่ 2 ความหมาย...

ความหมายแรก..ก็ตรงตามตัวอักษรเลยครับ...ถ้าชีวิตการทำงานหรือชีวิตปกติของเราต้องเจอคนประเภทนี้....มีทางเลือกให้เลือกครับ...ว่าจะ "เลี่ยง" หรือว่า จะ "ลุย" ...

"เลี่ยง" คงไม่ต้องพูดถึง...ส่วน "ลุย" นี่ต้องวางแผนดักทางไม่ให้พวกนี้มีโอกาสฉวยเอาสิ่งที่เจ๋งๆ ของคนอื่นไปเป็นของตัวเอง...โดยเฉพาะจังหวะสำคัญๆ พวกนี้มันจะเก่งนักแล...ที่จะแสดงตัวและบอกว่า...นี่คือผลงานของตน...

อีกความหมายหนึ่งของ "ทำดี...เอาหน้า" ผมได้มาตอนทำงานเป็นพนักงานขาย....

เรื่องมีอยู่ว่า...

วันอังคารที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2556

ฝนตก...


คุณแม่     : ใบหม่อน...ถ้าเราอยู่ข้างนอกเวลาฝนตกต้องทำยังไงคะ?
ใบหม่อน : ...เข้าบ้านค่ะ...
คุณแม่    : ...(ไม่ใช่กางร่มเหรอลูก?)

ช่วงนี้หน้าฝน เจ้าลิงน้อยกับคุณแม่ ต้องเผชิญชะตากรรมที่หนักหน่อยในการเดินทางไปโรงเรียนและที่ทำงาน....

ปกติก็หนักพอตัวอยู่แล้ว แต่นี่เพิ่มดีกรีเข้าไปอีก...เริ่มตั้งแต่...

ตื่นสาย...อันนี้ประจำ.." ก็อากาศมันเย็น "...

ลิงน้อยลีลาเยอะ....ตอนเช้าจะขี้เกียจเป็นพิเศษ...

ขับรถไปส่งที่โรงเรียน....ต้องตะลุยฝ่าด่านหฤโหด พัฒนาการ สามแยกอู่ 92 เอกมัย สามแยกโรงพยาบาลกรุงเทพ แยกพร้อมพงษ์ แยกอโศก-เพชรบุรี ถนนอโศกมนตรี.....แค่คิดก็อยากจะนอนอยู่ห้องแล้ว...

วันจันทร์ที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2556

สถานะ “ เครียด ”...




สถานะทางความรู้สึกแบบ “ เครียด ” นี้ มันมักจะมาเยี่ยมเยียนอยู่เรื่อยๆ ใครต้อนรับดีก็อยู่กับมันได้... แต่ถ้าใครทะเลาะกับมันก็ท่าทางจะลำบาก...เพราะว่ามันมักจะทำให้โลกของเราเล็กลง..แคบลง...มืดบอด...โดดเดี่ยว...โอย แค่คิดก็เหนื่อยแล้ว...

มือใหม่หัดขายอย่างผมตอนนั้น...ก็ถูกเยี่ยมเยือนด้วยสถานะ “ เครียด ”...อย่างเลี่ยงไม่ได้เช่นกัน...ส่วนการต้อนรับของผมนั้นไม่ต้องคิดมากครับ...ไม่รูจะต้อนรับยังไง...ก็ทะเลาะกับมันไปเต็มๆ....

แล้วด้วยรู้สึกว่าต้องรับผิดชอบงานอย่างเต็มที่...ก็ต้องหาทางแก้ไขปัญหาต่างๆ ด้วยตัวเองก่อนอยู่เสมอๆ ถ้าทำได้ก็ดีไป...แต่ถ้าทำไม่ได้ ก็...เครียด...กดดันตัวเอง...คิดอะไรไม่ออก...ตื้อไปหมด....กลัวลูกค้าว่า....และ...กลัวลูกพี่ด่า...อันหลังนี่สำคัญสุด

จนครั้งหนึ่งไปปรึกษาลูกพี่...เค้าก็บอกว่า...

วันอาทิตย์ที่ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2556

เอ่อ...มาทำอะไรครับ?

จากการที่เคยเป็นทั้งคนถูกสัมภาษณ์ ตอนที่ต้องหางาน...และเป็นคนสัมภาษณ์ ตอนที่หาคนเข้ามาทำงาน...มันช่างเห็นอะไรหลายอย่าง ที่น่าสนใจทีเดียว...

ไม่ว่าจะเป็น...
  • มาอย่างมั่นใจ พร้อม Port Folio สวยงาม....ไม่ชอบงานหนัก..แต่อยากได้เงินเดือนเยอะๆ
  • มาจากต่างจังหวัด ข้อมูลธรรมดาๆ...แต่แสดงออกถึงความมั่นใจ...ทำอะไรได้ทุกอย่าง
  • ประสบการณ์เจ๋ง..การเรียนดี...คิดว่าตัวเองเจ๋ง...แต่ยังไม่ได้งาน...เพราะว่าเลือกงาน
  • มาสายงานตรงกับที่ต้องการเลยล่ะ...แต่ตอบคำถามไม่ได้เรื่อง...แถมไม่มั่นใจอีกต่างหาก
  • และอื่นๆ อีกมากมาย....
จะมีใครสังเกตุมั้ยครับว่า การหางานนั้นจริงๆ ไม่ได้ยากอย่างที่คิด..

ยัง...มันยังไม่จบ...

  ช่วงนี้น้องที่ทำงานกำลังมีความรัก...มองทางไหนก็เป็นมีชมพู...อุ๊บ๊ะ!!

เช้าถึง...เย็นถึง...อะไรจะดีไปกว่านี้...

แต่ว่า...ยัง..มันยังไม่จบ...

มันยังต้องมีเรื่องให้คิดต่ออีกเยอะ..หากจะครองคู่กันจริงๆ...ความมั่นคง อนาคต หน้าที่การงาน ครอบครัว ญาติพี่น้อง...และอื่นๆ อีกมากมาย...ที่นอกเหนือไปจากคนสองคน...

มองตากันหวานซึ้ง...เห็นหน้าก็มีความสุข...แต่อย่าลืมมองไปทางอื่นๆ บ้างนะ...โดยเฉพาะข้างหลังของแต่ละคน ว่าต้องมีอะไรรับผิดชอบบ้าง...ทีอะไรที่เราไม่เคยเห็นบ้าง...รับกันได้มั้ยในมุมแบบอื่นๆ ที่ต้องเจอในอนาคต...ถ้ารับได้...ก็อยู่กันไปยาวๆ....


แต่ถ้ารับไม่ได้...ก็จบ...ยังไงก็จบ...ศพไม่สวยอีกต่างหาก

วันศุกร์ที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2556

"ตัวกู-ของกู"

"ตัวกู-ของกู" นี้มีชื่อเฉพาะในภาษบาลีว่า "อุปาทาน" แปลว่า "ความยึดมั่นถือมั่น" เป็นการยึดมั่นถือมั่นทางจิตใจ...

"เบญจขันธ์ที่ประกอบอยู่ด้วยอุปาทานนั่นแหล่ะเป็นตัวทุกข์"

เบญจขันต์ คือร่างกายจิตใจของคนเราที่กำลังถูกอุปาทานว่า "ตัวกู" ว่า "ของกู" เข้าสิงอยู่เท่านั้น จึงจะเป็นเบญจขันธ์ที่เป็นทุกข์

ส่วนเบญจขันธ์ที่กำลังว่างจากอุปาทานยึดครองนั้น...หาเป็นเช่นนั้นไม่...ในขณะที่ไม่ถูกอุปาทานว่า "ตัวกู-ของกู" เข้าสิง ก็หาได้เป็นทุกข์ประการใดไม่...แม้ว่าร่างกายจะกำลังถูกเชือดเฉือนอยู่ หรือจิตใจกำลังมีสิ่งใดส่ิงหนึ่งมาทรมานอยู่...

ต่างที่คิด...ชีวิตจึงปลอดภัย




"ปราโมทย์ โอภาสมงคลชัย" เป็นทั้งพี่และอาจารย์ผมเองครับ สอนเรื่องความปลอดภัยและการใช้ PPE ช่วงที่ทำงานด้วยกันที่บริษัทแห่งหนึ่งหลายๆ ปีมาแล้ว...เอ่อ ก็นานอยู่นะ...ช่างมันเถอะครับ

ผมเป็นฝ่ายขายตลาดชิ้นส่วนยานยนต์ พี่โมทย์ (ขอเรียกสั้นๆ แล้วกันนะครับ) เป็นฝ่ายเทคนิคสนับสนุนเรื่องข้อมูลผลิตภัณฑ์ การใช้งาน ข้อดี-ข้อเสียต่างๆ ของกลุ่มผลิตภัณฑ์ความปลอดภัย...มันไม่เกี่ยวกันหรอกครับ คือช่วงนั้นช่วยกันขายภายในแนวคิดที่ว่า...ในบริษัทลูกค้ามีอะไรที่ขายได้ก็แนะนำเลย...ถ้าลูกค้าสนใจก็ส่งต่อฝ่ายที่เกี่ยวข้อง...ได้เครดิตด้วยนะ เป็นผลงานเราด้วย...เป็นไงล่ะครับ...เจ๋งใช่มั้ย...แถมต้องเรียนรู้ผลิตภัณฑ์อีกเพียบเลย หึหึ...

วันพฤหัสบดีที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2556

ปฐมบทของการทำงาน

"ปีแรกของการทำงาน" เป็นปีที่นิยามได้ง่ายมากว่า "เดินหน้าฆ่าลูกเดียว"
เพราะว่าในหัวไม่ได้มีอะไรมากไปกว่า "ทำงาน หาเงิน เลี้ยงครอบครัว ส่งน้องเรียน"...

นึกๆ ไปก็เป็นช่วงเวลาที่น่าประทับใจมากๆ ได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ มากมาย เอาแบบว่า เริ่มจากศูนย์กันเลยทีเดียว เริ่มงานกับเพื่อนใหม่พร้อมกันสองสามคน...ที่ทุกวันนี้ก็ยังถามไถ่กันอยู่เรื่อยๆ...คนนึงอยู่แล็ป คนนึงเป็นฝ่ายรับประกันคุณภาพ..ส่วนผม เป็นวิศวกรผลิตภัณฑ์ใหม่ (New Model Engineer) ดูแลออกแบบแม่พิมพ์เอาไปฉีดโฟมทำเบาะรถยนต์ที่พวกเรานั่งๆ กันอยู่นี่แหล่ะครับ..จำได้เลยโมเดลแรกที่ทำก็คือเก๋งแจ๊สรุ่นแรกเลย...

ผมมีลูกน้องด้วยนะครับ ตั้งสามคน อายุไล่ๆ กันสองคน พี่เก๋าๆ อีกหนึ่งคน เก่งกันไปคนละอย่าง

สิ่่งที่ได้ทำและเรียนรู้จากการทำงานช่วงนั้น มีเยอะแยะเลยครับ...ไล่ๆ ดูก็น่าจะมีประมาณว่า

ลิงน้อย...

 
" ลิงน้อย "...ผมมักจะใช้เรียกลูกสาวตัวน้อยของผมเสมอ ก็ซนเหมือนลิงนี่ครับ เลยเรียกแบบนั้นไป

นับตั้งแต่เกิด ได้เห็นพัฒนาการที่แสนจะน่าทึ่งของเด็ก จนตอนนี้ก็เข้าเรียนอนุบาลแล้ว...เร็วดีแท้...

มีแต่คนบอกว่า...

" ลูกสาวน่ารักเหมือนแม่เนาะ ^_^"...

กับ...

"  ดีจังที่ไม่เหมือนพ่อมัน!"  

ตามสบายเลยครับ ไม่ว่าจะมาแบบไหน รับได้หมด!

 ตั้งใจว่าจะเลี้ยงลูกให้ดีที่สุด ในแบบที่ว่า