สถานะทางความรู้สึกแบบ “ เครียด ” นี้
มันมักจะมาเยี่ยมเยียนอยู่เรื่อยๆ ใครต้อนรับดีก็อยู่กับมันได้...
แต่ถ้าใครทะเลาะกับมันก็ท่าทางจะลำบาก...เพราะว่ามันมักจะทำให้โลกของเราเล็กลง..แคบลง...มืดบอด...โดดเดี่ยว...โอย
แค่คิดก็เหนื่อยแล้ว...
มือใหม่หัดขายอย่างผมตอนนั้น...ก็ถูกเยี่ยมเยือนด้วยสถานะ “ เครียด
”...อย่างเลี่ยงไม่ได้เช่นกัน...ส่วนการต้อนรับของผมนั้นไม่ต้องคิดมากครับ...ไม่รูจะต้อนรับยังไง...ก็ทะเลาะกับมันไปเต็มๆ....
แล้วด้วยรู้สึกว่าต้องรับผิดชอบงานอย่างเต็มที่...ก็ต้องหาทางแก้ไขปัญหาต่างๆ
ด้วยตัวเองก่อนอยู่เสมอๆ ถ้าทำได้ก็ดีไป...แต่ถ้าทำไม่ได้
ก็...เครียด...กดดันตัวเอง...คิดอะไรไม่ออก...ตื้อไปหมด....กลัวลูกค้าว่า....และ...กลัวลูกพี่ด่า...อันหลังนี่สำคัญสุด
จนครั้งหนึ่งไปปรึกษาลูกพี่...เค้าก็บอกว่า...
" ที่มึงเล่ามาให้ฟังเนี่ย
อยากให้พี่ทำอะไร มันมีสองอย่างนะ...เล่าให้ฟัง หรือว่าเล่าให้ทำ? ”...ไอ้เราก็..เอาวะ..”อยากให้พี่ช่วยตรงนี้ครับพี่...!@#$%&*())$%^”
หลังจากบอกไปก็ได้รับคำตอบว่า ” ก็แค่นี้แหล่ะ เห็นนั่งเครียดมาตั้งนาน
หน้ามุ่ยมาหลายวัน...กับเรื่องแค่เนี้ยะ!”...เอากับเค้าสิครับ...มีประสบการณ์เยอะ...มันทำให้เราแอบด่าลูกน้องได้อย่างนี้นี่เอง...
หลังจากวันนั้น สิ่งสำคัญในการรับมือกับสถานะ “ เครียด ” ของผมก็คือ...การ
“พูด” ออกมาครับ กับใครก็ได้ ระบายมันออกมา หลายหัวดีกว่าหัวเดียว....หลายๆ
แนวคิด ย่อมสร้างสรรค์สิ่งที่เจ๋งกว่าอยู่แล้ว....และบางที...การได้พูดคุยกับคนที่ไม่เกี่ยวข้องกับปัญหาที่เราเจอเลย...อาจได้แนวคิดที่ดีๆ
ที่คาดไม่ถึงก็ได้นะครับ...เพราะเค้ามองจากมุมที่แตกต่างออกไปนั่นเอง...
แต่ว่า..ถ้าจะพูดคุยกับใครก็ดูดีๆ นะครับ
ถ้าแลดูแล้วไม่รุ่ง...ก็อย่าไปยุ่งเลยครับ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น