บทเรียนหนึ่งที่จำได้ขึ้นใจเลยก็คือ....
ลูกพี่ถามว่า.."เอ็งเล่นบอลมั้ย?"
"ผมการพนันแบบนี้ผมไม่เล่นครับพี่"...ผมตอบไปอย่างมั่นใจ...
"กูหมายถึงบอลจริงๆ...ไม่ใช่การพนัน..!!!"...จบข่าว...ก็ตอบไปสียงอ่อยๆว่า..."เล่นครับพี่..."...
จากนั้นลูกพี่ก็ร่ายมนต์ให้ฟังเปรียบเสมือนผู้จัดการทีมฟุตบอลสอนลูกทีม...ว่า...
ตอนนี้เราเป็นคนขายของ...เราไม่ได้เป็นฝ่ายผลิตของเอง...เราต้องการความร่วมมือที่ดีจากผู้ร่วมงาน...และ...เราก็ต้องขายของ...ลูกค้าสั่งของก็ต้องมีขาย...ไม่มีขาย...ก็ไม่ได้เงิน...
เปรียบเสมือนเราเป็นคนกลางระหว่างลูกค้ากับโรงงาน...ต้องทำให้ทั้งสองฝ่ายพึงพอใจ...โรงงานก็จะผลิตของให้เราเอาไปขายให้ลูกค้า...แล้วก็ได้ยอดขายกลับมา....
สรุปว่า.."ตอนนี้มึงกำลังเล่นเป็นกองกลาง.!!.."...เล่นเอาผมงงไปพักนึง...ลูกพี่แกก็ร่ายมนต์ต่อ....
ถ้าเลี้ยงบอลเยอะ...ก็จะเจ็บตัว..เพราะฝ่ายตรงข้ามจะเข้ามาแย่ง...ฝ่ายเดียวกันก็เอือมระอา..ไม่จ่ายบอลซักที...ทั้งๆ ที่มีจังหวะดีๆ สวยๆ เต็มไปหมด....
ถ้าเลี้ยงบอลไม่เป็น...เงอะๆ งะๆ เก้ๆ กังๆ....ก็เจ็บตัว..เพราะแย่งบอลไปได้ง่ายๆ...แล้วทีมจะมีทางชนะมั้ย...
ถ้าเลี้ยงบอลเก่ง...แต่จ่ายไม่คม...โยนไม่แม่น....อาจจะไม่เจ็บตัว...แต่โดนเพื่อนร่วมทีมด่า...ท่าดีทีเหลวซะงั้น...
จังหวะและการทำงานเป็นทีมเป็นเรื่องสำคัญมาก...จังหวะไหนควรรุก...จังหวะไหนควรรับ...จังหวะไหนควรเลี้ยง...จังหวะไหนควรจ่าย...และจังหวะไหนควรเติมขึ้นมา "ยิง"...
ก็เล่นเปรียบเทียบซะเห็นภาพขนาดนี้...ทำให้เห็นภาพเลยว่า...คนที่เราทำงานด้วยมีพวกไหนบ้าง...
บอลมา...สาดอย่างเดียว...
โยนยาวเข้าไป...ให้กองหน้าวิ่งไปเก็บเอาเอง...
จับจ่ายตลอด...ไม่เลี้ยงเลย...จ่ายให้ใครก็ไม่สน....จังหวะไม่ดีก็ไม่สน...เอาพ้นตัวไว้ก่อน
แปะคืนหลังตลอด...บอลไม่เดินหน้า
ลูกพ่อเลี้ยง...เลี้ยงมันเข้าไป..ไม่สนใจใครเลย
หมั่นไส้พวกเดียวกันเอง...ยังไงกูก็ไม่จ่ายให้มึงเล่นหรอก...
พวกเล่นตามใจฉัน...ไม่สนใจแผนเลย...
เล่นเก่งมาก...แต่ทีมเวิร์คห่วย....
เจอแบบนี้แล้ว...ชีวิตการทำงานจะเหนื่อยแค่ไหนก็คงไม่ต้องบอกนะครับ...
วางแผนให้ดี...เล่นตามแผนที่วางไว้...แก้ปัญหาเฉพาะหน้าให้เหมาะกับสถานการณ์....รู้หน้าที่ตัวเองว่าอยู่ตรงไหน...ไม่มั่นใจก็ถามผู้จัดการทีม...เท่านี้ก็เห็นชัยชนะอยู่ไม่ไกลแล้วครับ....
นอกจากว่า...ไอ้ผู้จัดการทีมนั่นแหล่ะครับที่วางแผนผิดตั้งแต่แรก.....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น