วันอังคารที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2556

เอาตัวรอด...ดื้อๆ แบบนี้เลยนะ!

เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน...มันเริ่มจากต้องเปิดลูกค้าใหม่กับสินค้าสำหรับรถตัวใหม่...

ลูกค้า: "เออ กฤษณะ งานตัวนี้ยังไม่มีแบบนะ พี่ยังหาให้ไม่ได้ แกะแบบจากชิ้นงานพี่ไปก่อนได้มั้ย? แล้วรีบทำตัวอย่างมาให้หน่อย ต้องเอามาทดลองประกอบ"
กฤษณะ: "ไม่มีปัญหาครับพี่ งานนี้น่าจะมีแบบที่ญี่ปุ่น เดี๋ยวจะช่วยประสานงานให้ ถ้ามีแบบจะเอามาให้พี่ดูก่อนทำตัวอย่างนะครับ...จะได้ยืนยันก่อนว่าใช้ได้มั้ย"

หลายวันผ่านไป ได้แบบมาพร้อม สีสันสวยงาม ส่งให่ดูทางเมล์ก่อน เพราะว่าลูกค้าอยู่ไกล..

ลูกค้า: "ดีเลย เอาแบบตามนี้ น่าจะพอได้ ขอตัวอย่างด่วนเลยนะ จะได้เอามาลองประกอบกันดู"
กฤษณะ: "ตกลงครับพี่ เดี๋ยวรีบทำแม่พิมพ์ ขึ้นงานตัวอย่างไปให้ดู"

ด้วยความรวดเร็ว งานตัวอย่างก็รีบผลิตออกมา พร้อมส่งให่ลูกค้าทดลองประกอบ รอบแล้วรอบเล่า นานหลายเดือน ที่ต้องเดินทางแต่เช้ามืด...กลับแต่ดึก...แต่โลกยังสวยงาม..เพราะว่าตัวนี้ยอดขายเยอะ..จากการประมาณการณ์....

2 เดือนก่อนผลิตขายจริง...

ลูกค้า: "เออ กฤษณะ เดี๋ยวต่อไปคงไม่ต้องส่งตัวอย่างมาแล้วนะ มันมีผลิตภัณฑ์ตัวอื่นที่ใช้แทนกันได้มาเสนอแล้วล่ะ...ตอนนี้ผ่านละ..."
กฤษณะ: " อ้าวจริงหรือพี่ !!!แล้วเค้าเอาแบบมาจากไหนมาทำให้พี่? เค้าทดสอบวัสดุหรือยังว่าใช้แทนกันได้? ในแบบระบุเป็นวัสดุของผมอยู่นะพี่? แล้วพี่ขออนุมัติจากผู้ประกอบตอนไหน? ใครเป็นคนเสนอเปลี่ยน? ใครเป็นคนอนุมัติ?..."

จนเหตุการณ์เริ่มบานปลายว่างานนี้หลุดแน่นอน พอพาคนญี่ปุ่นไปคุยกัน...ก็มีแต่คำถามจากทางลูกค้าว่า..
"ไหนเอกสารที่ทางผมยืนยันให้คุณทำแม่พิมพ์? ทำตัวอย่าง? เตรียมวัสดุ? ถ้าไม่มีผมก็รับผิดชอบอะไรไม่ได้...".

ผมตอบกลับไปด้วยความโมโหสุดขีดว่า " ก็ลองถามทีมงานของคุณดูสิครับ คุยงานกับผมมาตลอดตั้งแต่เริ่มโปรเจ็ค.!!!.."...คนญี่ปุ่นทางผมก็ช่วยคุย...ถึงฟังไม่รู่้เรื่อง..ก็ดูออกว่าไม่ได้ผล...

แล้วพี่ลูกค้าคนดีของผมก็ตอบกลางที่ประชุมว่า "...ผมไม่เห็นรู้เรื่อง..."......เอาตัวรอดกันดื้อๆ แบบนี้เลยนะ!!!....ที่ผมจำแม่นก็เพราะว่า....นอกจากยอดขายที่หายไปปีละ 2.4 ล้าน ยาวไป 4 ปีแล้ว...

...ความไว้เนื้อเชื่อใจ ความไว้ใจ อะไรก็ตามที่มันเป็นนามธรรม...บางที....มันก็ใช้ไม่ได้ผลเสมอไป...และต้องขอบคุณ...คุณพี่ลูกค้าคนดี...ที่ทำให้ผมเป็นคนรอบคอบมากขึ้นครับ...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น